Vroeger
Er zijn in de loop der tijd diverse methodes voor zangtechniek ontstaan. In het begin waren deze vooral gebaseerd op ervaringen tijdens het zingen in plaats van gericht (wetenschappelijk) onderzoek omdat dit gewoonweg nog niet mogelijk was. Naarmate deze mogelijkheden tot wetenschappelijk onderzoek toegenomen zijn, is ook de kennis over wat er allemaal fysiek gebeurt bij het zingen toegenomen. Dit wil niet zeggen dat de oudere methodes slecht waren maar in de loop der tijd is er wel het een en ander veranderd waaronder de smaak van de luisteraar, de diverse muziekstijlen en de ontwikkeling van geluidsversterking.

Een van de belangrijkste elementen van de oude methodes was dat je stem getraind moest worden op onversterkt zingen en dat je naar een "vaststaand" klankideaal toe moest werken. De methodieken waren gebaseerd op het omschrijven van de ervaringen die de gevestigde zangers/zangdocenten zelf hadden tijdens het zingen. Zij voelden bijvoorbeeld zelf bij het zingen trillingen in hun neus, voorhoofd of jukbeenderen en probeerden dit met beeldende beschrijvingen over te brengen op de leerling. Bekende termen zijn bijvoorbeeld: "zing in het masker", "lach met je jukbeenderen",  "inhalare la voce" (het inademen van de stem), "probeer een bloem te ruiken" en zo zijn er nog veel meer. Op zich is er niets mis met dit soort beelden als ze goed voor je werken maar er zijn ook mensen die er geen baat bij hebben of die precies willen weten wat er nu echt gebeurt wanneer je bepaalde klanken maakt.

Nu
Op dit moment zijn er ook hele andere methodes die steeds meer gebruikt worden welke zich niet zozeer op een vaststaand klankideaal richten maar er van uit gaan dat iedereen in staat is een heel scala aan verschillende klanken op een gezonde manier voort te kunnen brengen.  (vb Estill Voice Training System- EVTS en Complete Vocal Technique-CVT).
Deze methodieken richten zich sterk op wetenschappelijk onderzoek (en zijn zelf ook verantwoordelijk voor een deel van de onderzoeken!) om vervolgens de verkregen kennis om te zetten in hanteerbare informatie voor de vocalisten.

Deze methodes werken erg goed maar vragen relatief veel discipline en fysieke zelfreflectie om hele specifieke coördinaties onder de knie te krijgen. Het meest bevrijdende van deze methodes is wellicht dat je in eerste instantie de juiste coördinatie traint zonder er op te letten hoe de stem klinkt waardoor je vrijer met je stem kan experimenteren en je eigenheid daarin kunt vinden.

Wanneer je snel een bepaald klankideaal (je stem moet klassiek klinken terwijl je anders nooit klassiek zingt) wilt realiseren, bijvoorbeeld voor een musicalproductie, dan kunnen met deze methodieken heel snel de gewenste resultaten behaald worden.

Wat minder bekend in Nederland maar veel toegepast in Amerika zijn methodes die klassieke methodes en ideeën in een nieuw jasje steken. Door voort te borduren op een deel van de oude principes en die specifiek toe te passen dan wel om te vormen wordt er gewerkt naar een commerciële "Amerikaanse" pop/rock/country/gospel" klank (o.a. Speech level singing, Singing Succes, The voice methode) Deze methodes zijn erg effectief  voor het snel vergroten van je bereik maar sommige van hun beweringen kunnen niet wetenschappelijk bewezen worden en het is een stuk beperkter ten opzichte van EVTS en CVT.

Extreem
Net zoals in een horror of actie film de meest vreselijke effecten worden nagebootst zonder de acteurs daadwerkelijk te verwonden kan je ook met je stem effecten oproepen die voor de luisteraar de illusie opwekken dat er vreselijke dingen in je keel of met je stembanden gebeuren (denk maar aan schreeuwen, grunten, rauwe steminzetten e.d) zonder dat dit schadelijk is voor je stem. Het moet echter wel op de correcte manier uitgevoerd worden anders kan je er natuurlijk last van krijgen. Om dit voor elkaar te krijgen zijn vooral de moderne methodes geschikt omdat zij vanuit stemfuncties werken in plaats van klankschoonheid.

Eigen visie
In plaats van te kiezen voor één "heilige graal" van de zangtechniek ben ik er van overtuigd dat de verschillende methodieken allemaal kunnen  werken en voor een deel elkaar zelfs aan kunnen vullen zolang het helder is op welke manier je werkt en er geen verwarring ontstaat over het doel van de oefeningen.
De spreek/zanggewoontes die je zelf al hebt en de manier waarop je het prettig vind om te leren (ben je meer een "denker of een doener") bepalen voor een groot deel welke oefeningen je de meeste vooruitgang zullen brengen.

Uiteraard heb ik als zanger zelf voorkeuren voor bepaalde methodes en een bepaalde manier van zingen maar dat hoeft niet per se de manier voor iemand anders te zijn. Het belangrijkste is dat je vorderingen maakt en dat de oefeningen aansluiten bij wie jij bent. Je kunt ten slotte alleen maar met je eigen stem zingen!

Daarnaast blijft het, ongeacht de methodiek, altijd belangrijk om goede zanggewoontes in je systeem te krijgen door middel van herhaling en dit is iets wat altijd moet gebeuren wil je met een groot gevoel van vrijheid kunnen zingen.